مریم محمدی؛ مرتضی رفیعی بالان
چکیده
بررسی میزان تعلق مکانی به شهر جدید اندیشه پس از گذشت بیش از سه دهه هدف این نوشتار بوده و این شهر از میان 4 شهر جدید اطراف تهران، به‌دلیل جذب جمعیتی بیشتری، به‌عنوان نمونه انتخاب شده است. روش پژوهش در بررسی نمونه‌ی موردی، مبتنی بر پرسشگری بوده و 385 پرسشنامه به‌صورت تصادفی در فاز منتخب، در روزهای غیر تعطیل و در فضاهای عمومی این محدوده ...
بیشتر
بررسی میزان تعلق مکانی به شهر جدید اندیشه پس از گذشت بیش از سه دهه هدف این نوشتار بوده و این شهر از میان 4 شهر جدید اطراف تهران، به‌دلیل جذب جمعیتی بیشتری، به‌عنوان نمونه انتخاب شده است. روش پژوهش در بررسی نمونه‌ی موردی، مبتنی بر پرسشگری بوده و 385 پرسشنامه به‌صورت تصادفی در فاز منتخب، در روزهای غیر تعطیل و در فضاهای عمومی این محدوده مانند پارک‌ها و همچنین درب منازل و مغازه‌های محلی توزیع و تکمیل‌شده است. در این پژوهش، تحلیل‌ها مبتنی بر نظرات متخصصین و تحلیل کمی پرسش‌نامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس.پی.اس.اس. انجام شده است. روش تحلیل همبستگی نشان‌می‌دهد، بین عوامل ذهنی و عینی از یک‌سو و میزان تحقق حس تعلق مکانی از سوی دیگر، رابطه‌ی معناداری وجود دارد و بسیاری از شاخص‌ها با کشش فضایی (متغیر ترکیبی که از سه متغیر اصلی پرسشنامه به‌دست‌آمده) رابطه معنی‌داری داشته‌اند. همچنین نتایج نشان‌می‌دهد، شهر جدید اندیشه درزمینه‌ی همبستگی و تعامل اجتماعی در وضعیت نامناسبی قرار دارد. درزمینه‌ی خوانایی و وضوح معابر و تقاطع‌ها در شهر ویژگی خاصی برای ساکنین وجود ندارند. در رابطه با تعاملات اجتماعی، شاخص تعامل با همسایگان ملاک بررسی بوده؛ در زمینه‌ی تمایل پاسخ‌دهندگان برای ترک شهر، نیمی از مشارکت‌کنندگان، پاسخ منفی داده‌اند و بنابراین به‌نظر می‌رسد شهر اندیشه توانسته است تعلق مکانیِ حداقلی را برای ساکنین خود ایجاد نماید.
